به منظور بررسی اثرات اختلاط علفکش برومایسید (بروموکسینیل+ام سی پی آ) با علفکش های سولفونیل اوره در ذرت آزمایشی در محل مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان (ایستگاه شاوور) در سال زراعی 93 انجام گرفت. طرح به صورت بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از 1- علفکش نیکوسولفورون به میزان 1.5 لیتر در هکتار 2-علفکش نیکوسولفورون به میزان 1.5 لیتر در هکتار در اختلاط با علفکش بروموکسینیل +ام سی پی آبه میزان 1.5 لیتر 3-علفکش نیکوسولفورن +ریم سولفورون به میزان 175 گرم در هکتار 4- علفکش نیکوسولفورن +ریم سولفورون به میزان 175 گرم در هکتار در اختلاط با علفکش بروموکسینیل +ام سی پی آبه میزان 1.5 لیتر 5-علفکش اس متالاکلر+ تربوتیلازین + مزوتریون به میزان 4 لیتر در هکتار 6- علفکش اس متالاکلر+ تربوتیلازین + مزوتریون به میزان 4 لیتر در هکتار + بروموکسینیل +ام سی پی آ 1.5 لیتر در هکتار 7 شاهد با وجین علفهای هرز. 15 و 30 روز پس از سمپاشی درصد کاهش علفهای هرز و 30 روز پس از سمپاشی وزن خشک علفهای هرز از فرمولهای مربوطه محاسبه گردید. میزان گیاه سوزی علفهای ذرت و محصول ذرت از روش استاندارد EWRC محاسبه و درصد افزایش عملکرد و عملکرد واقعی نیز از پنج متر مربع به دست آمد. نتایج آزمایش نشان داد که. علفکش نیکوسولفورن +ریم سولفورون از سایر علفکشها به تنهایی نسبت به سایر علفکشها ضعیف عمل کرده و تفاوت معنی داری با علف کشهای نیکوسولفورون و اس متالاکلر+ تربوتیلازین + مزوتریون نشان داد. کلیه علفکشها در اختلاط با علفکش بروموکسینیل+ام سی پی آکارایی بالایی از خود نشان دادند. اختلاط علفکش بروموکسینیل +ام سی پی آ +اس متالاکلر+ تربوتیلازین + مزوتریون بهترین تیمار جهت کنترل بود. در اختلاط علفکش ها هیچگونه تاثیرسوئی برذرت مشاهده نگردید. در کل تیمارها درصد و میزان عملکرد ذرت افزایش یافت.

به منظور بررسی کارایی علفکش های جدید سولفونیل اوره در کنترل علف های هرز ذرت شیرین، سه رقم ذرت شیرین شامل 1) دانه طلایی KSC403su، 2) رقم مریت Merit و 3) رقم چیس Chase تحقیقی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، ارقام ذرت شیرین بعنوان فاکتور اول و تیمارهای مبارزه شیمیایی بعنوان فاکتور دوم، در مرکز تحقیقات کشاورزی خراسات رضوی در سال 1391 انجام شد. تیمارهای علفکشی شامل نیکوسولفورون، نیکوسولفورون + بروموکسینیل + ام سی پی ای (برومایسید ام آ)، فورام سولفورون، ریم سولفورون + نیکوسولفورون، مزوتریون+ اس – متولاکلر + تربوتیلازین به همراه وجین و شاهد بودند. سمپاشی با استفاده از سمپاش پشتی با فشار ثابت 2 تا 2.5 بار انجام شد. نتایج نشان داد که رقم مریت بعلت حساسیت شدید نسبت به علفکش های نیکوسولفورون، نیکوسولفورون + برومایسید ام آ، ریم سولفورون و فورام سولفورون بطور کامل از بین رفت. در صورتیکه ارقام طلایی و چیس نسبت به کاربرد تمامی علفکش ها مقاوم بودند. مزوتریون + اس – متولاکلر + تربوتیلازین تنها علفکشی بود که در رقم مریت قابل استفاده بود. اثر علفکش ها بر قطر ساقه، تعداد برگ، وزن خشک تک بوته، ارتفاع بوته، طول بلال، قطر بلال، وزن دانه در بلال و وزن چوب بلال معنی دار بود. در بین ارقام، رقم چیس و مریت به ترتیب دارای بالاترین و کمترین وزن دانه بوته ذرت بودند.

به منظور بررسی کارایی علفکش های جدید سولفونیل اوره در کنترل علف های هرز ذرت شیرین، سه رقم ذرت شیرین شامل 1) دانه طلایی KSC403su، 2) رقم مریت Merit و 3) رقم چیس Chase تحقیقی در قالب طرح فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، ارقام ذرت شیرین بعنوان فاکتور اول و تیمارهای مبارزه شیمیایی بعنوان فاکتور دوم، در مرکز تحقیقات کشاورزی خراسان رضوی در سال 1391 انجام شد. تیمارهای علفکشی شامل نیکوسولفورون، نیکوسولفورون + بروموکسینیل + ام سی پی ای (برومایسید ام آ)، فورام سولفورون، ریم سولفورون + نیکوسولفورون، مزوتریون + اس – متولاکلر + تربوتیلازین به همراه وجین و شاهد بودند. نمونه برداری از علف های هرز چهار هفته پس از سمپاشی با استفاده از کادر 0.5×0.5 مترمربع از هر کرت انجام شد. نتایج نشان داد تمامی علفکش ها تراکم و وزن خشک علف های هرز را بطور معنی داری نسبت به شاهد بدون کنترل کاهش دادند. در بین ارقام، رقم چیس و طلایی به ترتیب دارای بالاترین و پایین ترین تراکم و وزن خشک علف های هرز بودند. علفکش مزوتریون + اس متالاکلر + تربوتیلازین تاثیرخوبی در کاهش وزن خشک علف های هرز پهن برگ تاج خروس، خرفه، پیچک، سلمه تره و تاج ریزی داشت، بطوریکه، بالاترین تاثیر را در کنترل علف هرز سلمه تره داشت. نیکوسولفورون و نیکوسولفورون + برومایسید ام آ نیز دارای تاثیرخوبی در کنترل علف های هرز تاج خروس، خرفه و پیچک بودند.

به منظور ارزیابی کارایی علفکش جدید مگاتن و با توجه به نیاز به ثبت علف کشهای جدید با نحوه تاثیر متفاوت و خطر کمتر از نظر بروز مقاومت به علف کش های رایج در مزارع گندم کشور، آزمایشی طی سال زراعی 86-1385 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و 4 تکرار در ایستگاه تحقیقاتی ماهیدشت کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارتند بودند از: علف کش های شوالیه به مقدار 400 گرم در هکتار، آپیروس به مقدار 28، 42، 56 و 70 گرم در هکتار، مگاتن به مقدار 20 گرم در هکتار، ، برومایسید+تاپیک به مقدار 0.8 + 1.5 لیتر در هکتار، علفکش توتال 45گرم در هکتار، آتلانتیس به مقدار 1.5 لیتر در هکتار و شاهد بدون مصرف علف کش. در مجموع چنانچه قضاوت بر اساس معیارهای درصد کاهش وزن خشک، تعداد علف هرز و درصد افزایش عملکرد در قسمت سمپاشی شده نسبت به قسمت سمپاشی نشده باشد، بهترین تیمارهای علف کشی برای مزارع گندم استان علف کش توتال است و بطور کلی کارایی علف کش مگاتن نیز بعد از توتال در کنترل غالب علف های هرز مناسب و فقط در برخی موارد (در کنترل علف هرز غربیلک) خوب نبود.

به منظور بررسی کارایی علف کش های سولفونیل اوره در مهار علف های هرز گندم در سرخس، آزمایشی به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 7 تیمار در چهار تکرار در سال 92 انجام شد. شامل پنج علف کش سولفوسولفورون (26.6 گرم در هکتار از ماده تجارتی آپیروس 75 درصد)، مت سولفورون+سولفوسولفورون (40 گرم از ماده تجارتی توتال WG%75) مزوسولفورون+ یدوسولفورون+ مفن پایر 1.5 لیتر ماده تجارتی آتلانتیس 1.2OD، -تریاسوسفوسولفورون+ تربوزین (250 گرم از ماده لوگران اکسترا %64WG) تریاسولفورون+ دایکامبا (لنتور 165 گرم در هکتار %70WG) در مرحله ی سه تا 5 برگی گندم به همراه دو شاهد بدون علف های هرز و شاهد بدون مبارزه بودند. نتایج نشان داد همه سولفونیل اوره ها نسبت به شاهد بدون کنترل در مهار علف های هرز موفق بودند توتال موفق ترین ولوگران اکسترا ضعیف ترین بودند. همه علف کش ها عملکرد گندم را تا حد شاهد بدون علف هرز به یک نسبت حفظ کردند.